Bronie różnią się między sobą budową, stylem walki. Osobom wysokim, o większej posturze częściej może być sugerowane uprawianie szpady, gdzie długość zasięgu ramion ma znaczenie i może stanowić o przewadze nad przeciwnikiem. Nie jest to jednak regułą. W szermierce liczy się spryt, inteligencja, refleks, etc. Doświadczeni trenerzy doradzą w jakiej broni dany zawodnik najlepiej się odnajdzie i z uprawiania, której broni będzie czerpał największą satysfakcję.
Każdy wiek jest dobry, aby rozpocząć przygodę z szermierką. Organizowana jest coraz większa liczba zawodów dla szermierzy w różnych kategoriach wiekowych i grupach startowych (wyczynowcy, amatorzy, weterani etc.). W przypadku dzieci pełnosprawnych przyjmuje się wiek 7-9 lat za optymalną, dolną granicę do rozpoczęcia treningów. W przypadku dzieci z niepełnosprawnością dolna, optymalna granica to 12-13 lat.
Osoby niepełnosprawne chcące uprawiać szermierkę na wózkach, chcące startować w zawodach i osiągać satysfakcjonujące ich wyniki sportowe mogą zacząć trenować szermierkę nawet w dojrzałym wieku. Wystarczy motwacja, doświadczony trener, regularne treningi i talent do pracy. Tak też w Integracyjnym Klubie Sportowym AWF Warszawa wykuwali się mistrzowie.
Osoby niepełnosprawne chcące uprawiać szermierkę na wózkach, chcące startować w zawodach i osiągać satysfakcjonujące ich wyniki sportowe mogą zacząć trenować szermierkę nawet w dojrzałym wieku. Wystarczy motwacja, doświadczony trener, regularne treningi i talent do pracy. Tak też w Integracyjnym Klubie Sportowym AWF Warszawa wykuwali się mistrzowie.
Mimo mylącej nazwy "szermierka na wózkach" nie jest sportem wyłącznie dla osób poruszających się na wózkach. Dyscyplinę tę, osiągając najwyższe sukcesy, trenują także osoby po amputacji, osoby poruszające się o protezie, osoby chodzące z lekkim porażeniem w obrębie kończyn dolnych. Jest to sport dla pań, dla panów, dla młodych dziewczyn i młodych chłopaków. Jest to sport dla walecznych serc! Niepełnosprawność ruchowa, która kwalifikuje do uprawiania tego sportu to przede wszystkim: amputacja, paraplegia lub tetraplegia. W pojedynczych i lekkich przypadkach szermierkę na wózkach mogą też trenować osoby z dziecięcym porażeniem mózgowym. Należy jednak pamiętać, że szermierka wymaga umiejętności skupienia się, koordynacji i precyzji ruchów - stąd niestety dla większości tych osób szermierka (poza walorami rehabilitacyjnymi) nie będzie dobrym wyborem.
Oczywiście, że tak. Opisujemy to w punkcie powyżej. Szermierkę na wózakch - mimo mylącej nazwy, trenują także osoby po amputacji, osoby chodzące, osoby poruszające się o protezie. Amputanci walczą w kat.A i jedynie na czas walki siadają na specjalistycznych wózkach szermierczych.
Podstawowe informacje o początkach i historii szermierki na wózkach w Polsce zamieściliśmy pod poniższym linkiem:
Historia szermierki na wózkach →
Historia szermierki na wózkach →
W szermierce osób z niepełnosprawnością zawodnicy walczą w podziale na trzy kategorie. Stosując duże uproszczenie do kat.A należą najsilniejsi i najsprawniejsi zawodnicy (np. osoby po amputacji lub osoby chodzące z lekkim porażeniem w obrębie kończyn dolnych), do kat.B zawodncy z urazem rdzenia kręgowego i całkowitym niedowładem nóg (paraplegicy), do kat.C najbardziej poszkodowani zawodnicy z porażeniem czterokończynowym (tetraplegicy).
W dzisiejszych czasach nie ma już obowiązku startowania w dwóch broniach i wielu zawodników zdecydowało się specjalizować tylko w jednej broni np. Jacek Gaworski (floret), Kamil Rząsa (szpada), Grzegorz Pluta (szabla). Ze względu jednak na uwarunkowania historyczne (obowiązek startu w dwóch broniach w przeszłości) i politykę Międzynarodowego Komitetu Paraolimpijskiego, który nadal w kryteriach kwalifikacji do Igrzysk Paraolimpijskich promuje zawodników uprawiających dwie bronie, większa część zawodników decyduje się startować w turniejach w dwóch broniach - wtedy zazwyczaj jedna broń jest ich bronią koronną.
Tak. Wystarczy, że osoba pełnosprawna usiądzie na czas pojedynku na wózku. Z uwagi na stosowanie tego samego sprzętu sportowego, te same zasady, tą samą technikę zawodnicy nie będą mieli żadnych trudności, aby stoczyć pojedynek. Może to być ponadto doskonały trening mający na celu nie tylko poprawienie techniki, ale i wzmocnienie ręki zawodnika pełnosprawnego. Warto zaznaczyć, że już w 1992 r. Integracyjny Klub Sportowy AWF Warszawa był prekursorem w oranizowaniu integracyjnych turnieji i treningów szermierczych, podczas których szermierze na wózkach i szermierze pełnosprawni walczyli ze sobą.